Niðurfelling bótaréttar í 40 bótadaga. Hættir starfi án gildrar ástæðu. Staðfest.

Nr. 11 - 2004

-

 

Úrskurður

 

Hinn 27. febrúar 2004 kvað úr­skurð­ar­n­efnd at­vinnu­leysis­bóta upp svohljóðandi úr­skurð í máli nr.11/2004.

 

 

Máls­at­vik og kæru­efni

 

1.

 

Úthlutunar­nefnd at­vinnu­leysis­bóta nr. 1 á höfuðborgarsvæðinu samþykkti á fundi sínum þann 29. desember 2003 umsókn Y um atvinnuleysisbætur frá 4. desember 2003.  Með vísan til upplýsinga á vinnuveitandavottorði dags. 5. desember 2003 um starfslok hans hjá A, var réttur hans til atvinnuleysisbóta hins vegar felldur niður í 40 bótadaga í upphafi bótatímabils á grundvelli 4. tölul. 5. gr. laga um at­vinnu­leysis­tryggingar nr. 12/1997, sem kveður á um það að hafi umsækjandi um atvinnuleysisbætur sagt starfi sínu lausu án gildra ástæðna eða misst vinnu af ástæðum sem þeir sjálfir eiga sök á skuli það varða missi bótaréttar í 40 bótadaga.   

 

2.

 

Y kærði framangreinda ákvörðun úthlutunarnefndar til úrskurðarnefndar atvinnuleysisbóta með bréfi dags. 6. febrúar 2004.  Einnig liggur fyrir annað ódagsett bréf þar sem Y skýrir mál sitt.  Í bréfunum segist hann ekki vera sáttur við ákvörðunina um 40 daga bið.  Hann segist hafa tilkynnt að hann hafi verið veikur.  Móðir hans hafi einnig tilkynnt veikindi hans og að hann myndi mæta á þriðjudeginum þar á eftir, en svo hafi hann fengið skattkortið og launaseðil sent í pósti um leið og hann ætlaði í vinnu aftur á þriðjudegi.  Þar sem honum hafi verið sent skattkortið hafi hann álitið að sér hafi verið sagt upp.  Hvorki hann né vinnuveitandinn höfðu samband eftir þetta og hafi hann í framhaldi af því farið á svæðisvinnumiðlun og fengið að vita að hann þyrfti að sæta 40 daga bið eftir atvinnuleysisbótum vegna starfsloka hans hjá A.

 

3.

 

            Í málinu liggur fyrir vinnuveitandavottorð frá A dags. 5. desember 2003.  Þar kemur fram að Y var verkamaður í matvælaframleiðslu hjá fyrirtækinu tímabilið 10. til 15. nóvember  svo og 19. til 21. nóvember 2003 er hann hætti að mæta.  Einnig liggur fyrir starfslokasaga Y frá fyrirtækinu dags. 5. desember. 2003..  Þar kemur fram að mánudaginn 24. nóv. hafi hann ekki mætt og ekki látið vita af sér.  Á þriðjudeginum sendi hann yfirmanninum SMS, sem staðfest var af yfirmanninum að hefði borist seinni hluta dagsins, þar sem hann sagðist ekki komast vegna þess að hann væri með pest, en að hann myndi koma daginn eftir.  Daginn eftir, eða á miðvikudegi, svo og á fimmtudegi mætti hann ekki og lét ekki vita af sér.  Á föstudeginum 28. nóvember hringdi móðir hans og tilkynnti veikindi hans og sagði að hann kæmi á mánudeginum.  Á mánudeginum hafi hann ekki mætt og ekki látið vita af sér.  Af þeim sökum var honum sent skattkortið ásamt launaseðli.  Síðan hafi hann ekki mætt.  Í samtali við yfirmann kom að auki fram að áður eða þann 17. og  18. nóvember, mánudegi og þriðjudegi hafi hann heldur ekki mætt og ekki gefið skýringar.  Að auki hafi átt að vinna á laugardeginum 15. nóv., en þá hafi hann beðið um frí um morguninn, sagst hafa verið búinn að lofa sér dómgæslu í íþróttakeppni, en sagst myndi koma aftur á hádegi.  Það hafi hins vegar ekki staðist og hann hafi ekki látið sjá sig meira þann daginn.

 

 

Niður­staða

 

1.

 

Sam­kvæmt 4. tölul. 5. gr. laga um at­vinnu­leysis­tryggingar nr. 12/1997, veldur það missi bóta­réttar í 40 bóta­daga ef um­sækjandi um at­vinnu­leysis­bætur hefur sagt lausu því starfi sem hann hafði án gildra ástæðna eða misst vinnu af ástæðum er hann átti sjálfur sök á.  Ákvæði þetta er skýrt nánar í 7. gr. reglu­gerð nr. 545/1997 um greiðslu at­vinnu­leysis­bóta en þar segir:  Ef um­sækjandi um bætur hefur sagt starfi sínu lausu er út­hlutunar­nefnd at­vinnu­leysis­bóta heimilt að ákveða að hann skuli ekki missa rétt til bóta, sbr. 4. tölul. 5. gr. laga um at­vinnu­leysis­tryggingar, séu starfs­lok til­komin vegna einhverra eftir­talinna at­vika:

a.         Maki um­sækjanda hafi farið til starfa í öðrum lands­hluta og fjöl­skyldan hefur af þeim sökum þurft að flytja bú­ferlum.

b.         Upp­sögn má rekja til þess að um­sækjandi, að öðru leyti vinnu­fær, hefur af heilsu­fars­á­st­æðum sagt sig frá þeirri vinnu sem hann var í, að því til­skildu að vinnu­veitanda hans hafi mátt vera kunnugt um þessar ást­æður áður en hann lét af störfum. Heimilt er að óska eftir læknis­vott­orði þessu til stað­festingar.

Kjósi út­hlutunar­nefnd að beita heimild 4. tölul. 5. gr. laga um at­vinnu­leysis­tryggingar í öðrum til­vikum en að ofan greinir, skal hún til­taka sér­stak­lega í ákvörðun sinni þau at­vik og sjónar­mið sem ákvörðun byggist á.

 

2.

 

Kærandi hafði starfað mjög stutt hjá atvinnurekandanum sem um ræðir.  Mætingar hans virðast vera mjög stopular án þess að hann hafi gert nægilega grein fyrir ástæðu þeirra.  Á þriggja vikna tímabili virðist hann mæta fyrstu vikuna rétt rúma fimm daga í stað sex, næstu viku mætir hann þrjá daga af fimm og þá þriðju mætir hann ekki.  Hann tilkynnir reyndar veikindi á öðrum degi og segist ætla að mæta næsta dag, sem hann stendur síðan ekki við og lætur ekki vita af sér.  Að mati úrskurðarnefndar atvinnuleysisbóta teljast ástæður þær sem kærandi gefur fyrir starfslokum sínum ekki gildar í skilningi 4. tölul. 5. gr. laga um atvinnuleysistryggingar sbr. 7. gr. reglugerðar nr. 545/1997.  Með vísan til framanritaðs er ákvörðun úthlutunarnefndar atvinnuleysis­bóta nr. 1 á höfuðborgarsvæðinu um niðurfellingu bóta­réttar kæranda í 40 bóta­daga samkvæmt 4. tölul. 5. gr. laga um atvinnuleysistryggingar nr. 12/1997 staðfest.

 

Úr­skurðar­orð:

 

Ákvörðun út­hlutunar­nefndar at­vinnu­leysis­bóta nr. 1 fyrir höfuðborgarsvæðið frá 29. desember 2003 um niðurfellingu bótaréttar Y í 40 bótadaga skv. 4. tölul. 5. gr. laga nr. 12/1997 um atvinnuleysisbætur, er staðfest.

 

Úr­skurð­ar­n­efnd at­vinnu­leysis­bóta

 

 

Linda Björk Bentsdóttir

for­maður

 

Árni Benedikts­son                                Benedikt Davíðs­son

 

 

 

Til baka